به وقت جنگ

روایت جنگ ها در طول تاریخ داستانی به بلندای رنج و سخت و بدبختی انسانها دارد. در ادوار مختلف، جنگها نتیجه ی زیاده خواهی، بی رحمی، شهوت قدرت بیشتر و ماجراجویی حاکمان و دولت ها بوده است. انگار هیچ تفاوتی ندارد که جزو انسان های بدوی عهد حجر باشی یا جزو انسانهای به اصطلاح متمدن امروزی، این جانور دو پا در هر زمانی می تواند خوی وحشی گری نهفته در وجودش را به اوج رسانده و با ایجاد جنگ های مرگبار انسانهای بی گناه را به چنگال مرگ بسپارد. چیزی که شاهد آن بودیم در طول تاریخ حاکمان و دولت ها همواره سعی داشته اند که خود و خواسته هایشان را موجه جلوه بدهند و خود را برحق بدانند تا نوع رفتارهایشان را توجیه کنند. و آنچه معلوم است انگار شرور طبیعی و انساخت ساز هیچ گاه دست از سر ما انسانها بر نخواهند داشت. اینجا یاد جمله ی معروف شوپنهاور افتادم که گفته "زندگی مانند آونگی است که بین رنج و ملال در نوسان است"