با توجه به کاهش موارد ابتلا و مرگ در روزهای اخیر، برخی مناطق در کشور به رنگ نارنجی درآمدند. اما آنچه مسلم بیش از آنکه این کاهش آمار مربوط به رعایت اصولی پروتکل ها توسط مردم باشد، مربوط به روند طبیعی ویروس و مدل طبیعی اپیدمیولوژی بیماری است. متاسفانه در پیک های قبلی هم خیلی کار مهم و تاثیرگذاری برای کنترل بیماری نشده بود. حقیقت این است علیرغم تلاش برخی مانند پرسنل مراکز درمانی و پرسنل مراکز بهداشتی، تا وقتی سایر ارگان ها و مخصوصاً افراد و سازمانهای مهم و دخیل در فرآیند و برنامه کرونا پای کار نباشند، هیچ فایده ای ندارد.
این مدیریت بیمار سالها است در ارگان های مختلف وجود دارد و انگار هیچ اراده ای نیست برای اصلاح و مدیریت اصولی! تقریباً تمامی کارها به صورت سنتی و به اصطلاح نفتی انجام می شود. این نوع کار و فعالیت در موارد مختلف باعث خسران و زیانهای بسیاری در طی سالها شده است. به عنوان مثال در مورد کشاورزی شاهد مدیریت بسیار ضعیف در سالهای متمادی بودیم. چنانچه در حال حاضر شاهد خالی شدن سفره های آب زیرزمینی در نقاط مختلف و از بین رفتن کشاورزی در کشور هستیم و این نوع زیانها گاهاً به هیچ عنوان قابل جبران نخواهد بود.
متاسفانه عدم دوراندیشی در مدیریت کلان کشور یک مشکل اساسی می باشد به نحوی که در برخی حیطه ها و زمینه ها کارها به بن بست رسیده است و اگر سریعاً فکری اندیشیده نشود همانطور که گفتم دیگر هیچ درمانی نخواهد بود برای مشکلات.
