من ذره و خورشید لقائی تو مرا
بیمار غمم عین دوائی تو مرا
بیبال و پراندر پی تو میپرم
من کَه(kah) شدم چو کهربائی تو مرا
در جایی که سایه ی آدم هایش از خودشان بزرگتر است، خورشید در آنجا در حال غروب است...
وقتی در چند میلیارد سال آینده خورشید به غول سرخ تبدیل شد، زمین و اقیانوس ها تبخیر شده و اتمهای بدن انسان ها مجدداً به فضای میان ستاره ای برمیگردند، تا دوباره نسل جدیدی از ستارگان و سیارات را بسازند...!