درمان کبد چرب

کبد چرب درمان دارویی ندارد. چه شیمیایی، چه گیاهی و چه سنتی. برای هیچکدام شواهد علمی وجود ندارد. درمان اصلی کبد چرب کاهش وزن به میزان 10% از وزن بدن است. یک فرد 90 کیلویی اگر حدود 9 کیلو از وزنش را کم کند، کبد چربش بهبود می یابد.

اندیکاسیون درمان بوتولیسم در ایران و جهان

طبق پروتکل های وزارت بهداشت 6 ویال آنتی توکسین برای درمان کافیست. روز اول TDS، روز دوم BID(BD) و روز سوم QD(DAILY)

 WHO میگه سه ویال بصورت QD(DAILY)

و CDC میگه یک ویال

بیماری سلیاک(Coeliac disease)

 بیماری سلیاک(Coeliac disease):

"بیماری سلیاک" یا "اسپیروی سلیاک" یک بیماری خودایمنی روده ی باریک می باشد، که زمینه ژنتیکی دارد. در این بیماری پرزهای روده باریک آسب دیده و در جذب مواد اختلال ایجاد می شود. در صورتی که بیمار مبتلا به سلیاک پروتئینی از دسته "گلوتن" را مصرف کند، دچار علائم عدم تحمل خواهد شد.

گلوتن در برخی غلات مانند گندم، جو و چاودار وجود دارد.

ورود گلوتن به مجاورت پرزهای روده  ی باریک موجب پاسخ سیستم ایمنی می شود، و واکنش التهابی ایجاد شد موجب تحلیل پرزهای روده ی باریک(Villous atrophy) و کاهش فعالیت آنزیم های روده می شود.

این بیماری در دوهفتگی تا یکسالگی نوزاد خودش رو نشون میده و زمانی علائم مشهود خواهد بود که نوزاد شروع به خوردن غذاهای حاوی گلوتِن کند.

علائم: اسهال، نفخ، کاهش وزن، خستگی، اختلال در رشد کودک، آتروفی(تحلیل رفتگی پوست یا بافت)، ضعف عضلانی، کم خونی، آمنوره در بزرگسالان(عدم خونریزی در زمان قاعدگی زنان)، پیلور(اسفنگتری که معده را به دوازدهه متصل می کند)، اکیموز(کبودی و خون مرده گی)، پِتِشی(نوعی هماتوم*) به دنبال کمبود ویتامین K و اِدِم(وَرَم)

نکته: برخی افراد بزرگسال علائم خاصی ندارند و فقط مبتلا به خستگی و کم خونی هستند(به خاطر اینکه قسمتی سالم از روده ی باریک به کار خود ادامه می دهد.

درمان و مراقبت:

1- رژیم فاقد گلوتن(تا پایان عمر) زیر نظر متخصص تغذیه

2- تجویز آهن و اسیدفولیک برای جبران کم خونی

3- تجویز داروهای کورتیزونی برای کاهش پاسخ التهابی بدن

---

 * هماتوم: جمع شدن خون در بخشی از بدن، ولی بیرون از رگهای خونی را گویند.

آفت دهان

در این بخش جدید از وبلاگ(تجربیات دارویی من) میخوام تجربیات دارویی خودم رو در اختیارتون بزارم:

آفت دهان یکی از شایع ترین مشکلات پزشکی می باشد که با پیشرفت زیاد علم پزشکی هنوز علت اصلی به وجود آمدن آن مشخص نشده! همچنین درمان قطعی و مشخصی برای آن وجود ندارد و تمامی درمانها اکثراً درصد کمی موثر هستند و زمانبر...

آفت ویروسی نبوده و قابل سرایت هم نیست. بدون درمان هم خوب می شود ولی بسیار دردناک است(در اواخر عمر زخم، ضایعات بی درد می شوند).

بعداً در پستی جدا در قسمت پزشکی بصورت مفصل و علمی در مورد آفت مطلب خواهم گذاشت...

اما تجربه من:

علت:

به نظر من ترکیبی از عوامل ژنتیکی(50%)، استرس و عصبی شدن(30%)، خودایمنی(3%)، کمبود ویتامین و مواد معدنی(3%)، حساسیتهای غذایی(3%)، عوامل هورمونی(3%)، کم مسواک زدن و استفاده نکردن از دهانشویه(1%)، تداخلات برخی داروها(1%)، و سایر عوامل(6%)

درمان:

1- بهترین دارو، پماد موضعی(orabase) تریامسینولون(ضدالتهاب استروئیدی) می باشد، که اسامی مختلفی تجاری مانند ادکورتیل، تریامکورت و... دارد که متاسفانه الان در بازار نوع خوبش نیست! قدیما یه مدل بود فکر کنم مال یکی از کشورهای اروپای شمالی بود که یکبار میزدی تموم بود!!! ولی الان خارجیاش هست ولی اثرش خیلی کمه... ایرانیش هم هست ولی افتضاحه... اگر خوبش رو پیدا کردید که عالیه! یادتون باشه بعد از زدن به زخم باید حداقل تا یک ساعت چیزی نخورید!

2- استفاده از غرغره، ترکیب موارد زیر:

شربت آلومینیوم+دیفن هیدرامین

یا شربت آلومینیوم+دیفن هیدرامین+تتراسیکلین(از تترا در کودکان زیر 12 سال استفاده نشود)

توجه: دقت کنید ترکیب ها را فقط غرغره کنید و نخورید

3- به همراه هر کدام از اینها یا هر روش دیگری، استفاده از مسوالک زدن و دهانشویه مکرر، میتونه کمک زیادی به بهبودی سریع آفت بکنه

اگر شما هم تجربه ی مفیدی دارید در قسمت نظرات بیان کنید