ننوشته ها را بخوان تو...

دیگه حوصله ای نیست

اصلا نیست

واقعا اینسری دیگه حوصله ای نیست

سکوت

اشک و آه

همه برای ما

و هیچ برای ما

دیگه مهربونی نیست

گل هم نیست

خنده نیست

حس زندگی نیست

و دیگر حس نوشتن هم نیست

ننوشته ها را بخوان تو...

و من خاموشم

گاهی تنهایی

هیچ چیزی اثر نمیکند

مگر تنهایی، مگر سکوت

و شاید مرگ

برای من از زندگی نگو

من سالهاست که زندگی میکنم تنهایی را

برای من از سکوت بگو

سکوتی بی انتها

برای من از آزادی بگو

آزادی ابدی

آری، میخواهم آزادی را زندگی کنم

می خواهم از سکوت به خود بگویم

و تو آن سکوت بی انتهایی

و دیگر هیچ وقت سخن نخواهی گفت

و تو خود منی

و من خاموشم

شِت دِ زندگی

امسال هم داره تموم میشه و هیچی نفهمیدیم از زندگی. مثل سالهای قبل! شِت

لعنت به این زندگی که مهمترین مشغولیت ذهنیت باید این باشه که چطور رمز پویای کارتهات رو فعال کنی

بعدشم وقتی میری دنبال فعال کردن به شِت بودن زندگیت پی میبری

بعد وقتی در امتداد مزخرف و پوچ فعال سازی حرکت کردی و تموم شد با خشنودی تمام انگار که قله های افتخار رو فتح کرده باشی سینت رو میدی جلو و... بعد تازه میفهمی کلی یوزر و پس باید حفظ کنی اصل سکورتی هم میگه رمزهات نباید یکی باشه و نباید جایی اونها رو بنویسی. از اَپ های مدیریت پسورد هم نمیشه استفاده کرد چون اعتمادی بهشون نیس و بعد از مدتی مخت می...زه و هنگ میکنی و یادت میره یا اشتباه میکنی تو وارد کردن رمزهات و حتی یوزرهات

ژاله اصفهانی

 

بشکفد لاله ی رنگین مراد

غنچه ی سرخ فروبسته ی دل باز شود  

من نگویم که بهاری که گذشت آید باز

روزگاری که به سر آمده آغاز شود

روزگار دگری هست و بهاران دگر

شاد بودن هنر است,شادکردن هنری والاتر   

لیک هرگز نپسندیم به خویش 

که چویک شکلک بی جان شب وروز 

بی خبر از همه , خندان باشیم

بی غمی درد بزرگی ست که دور ازما باد

زندگی صحنه ی یکتای هنرمندی ماست 

هر کسی نغمه ی خود خواند و از صحنه رود

صحنه دیرنده به جاست 

خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد

 

*************

 

 مرا بسوزانید
    
    و خاکسترم را
    
    بر آب های رهای دریا بر افشانید
    
    نه در برکه
    
    نه در رود
    
    که خسته شدم از کرانه های سنگواره
    
    و از مرزهای مسدود

ظاهر و باطن

هیچ وقت باطن زندگی خودت رو با ظاهر زندگی دیگران مقایسه نکن...

جبر زندگی!

و هر روز یک قدم به مرگ نزدیکتر...

جبر محض زندگی!

همه جبر... تولد، زندگی و مرگ!

و اما اختیار...