کاش برگردم به عصر جمعه
همون عصری که جمعه های کودکی بود
همون جمعه های دلگیر
همون عصرهای عجیب
کاش برگردم
نبینم این روزگار خیالی رو
روزگار وحشی
آدم های سرد
کاش برگردم و بمونم تو سادگی
توی سادگی دلم
در عصر رویایی جمعه
کاش من باشم و دل کودکیم
کاش برگردم اون موقع
اون موقع که گریه میکردم واسه یک هیچ