حکایت

با تو حکایتی دگر این دل ما به سر کند
شب سیاه قصه را هوای تو سحر کند

باور ما نمی‌شود در سر ما نمی‌رود
از گذر سینه ی ما یار دگر گذر کند

شکوه بسی کشیده ام از دل درد کشیده ام
کور شوم جز تو اگر زمزمه ای دگر کند

مقصد و مقصودم تویی عشقم و معبودم تویی
از تو حذر نمی‌کنم سایه مگر سفر کند

چاره ی کار ما تویی یاور و یار ما تویی
توبه نمی‌کند اثر مرگ مگر اثر کند

بهترین فیلسوف ها

بهنریت فیلسوف ها کودکان هستند

چرا که واقعیت را حقیقت نمی پندارند

آنها می دانند واقعیت صرفاً واقعیته

میدونن که واقعیت میتونه حقیقت نباشه

آنها می دانند برای خوب بودن فقط باید خوب بود

آنها می دانند نه دروغی وجود دارد نه راستی

آنچه هست را می بینند و آنچا هست را می فهمند

بدی انسان ها زمانی آغاز می شود که دیگر کودک نیستند...