شرحه شرحه!

اگر یک فنر را بفشاریم چه می شود؟ اگر یک فنر را با فشار زیاد فشار دهیم چه می شود؟ تا چه حدی می توانیم این کار را انجام دهیم؟ از یک جایی به بعد دیگر نمی توان به فنر فشار آورد. در این مرحله باید منتظر پرتاب فنر به خارج از شعاع خودش بود. آری فنر پرتاب می شود و میخورد تو صورت آدم. میخورد به دک و پوز آدم. و آنجاست که پوز آدم شرحه شرحه می شود.

آیا بحران آب در ایران به یک فاجعه تبدیل خواهد شد؟

در حالی روزهای پاییزی سال 1400 در ایران را میگذرانیم که همه درگیر روزمرگی و مسائل جاری سیاسی و اقتصادی هستیم. هیولای بزرگ بی آبی در این میان بسرعت در ایران شروع به خزیدن کرده است. بیشتر از هر زمانی این هیولا در حال رشد و تکثیر خود است. بنده خودم بارها از سالهای قبل در مورد خطر بزرگ بی آبی و کم آبی در ایران هشدار داده بودم. تعجب میکنم از اینکه چطور سیاستمداران و دولتمردان کشور ککشون هم نمیگزه؟! چطور مشکل و معضل به این بزرگی را نمیبینند و در مورد اش چاره نمیکنند؟! در حالی تحصن مردم چندین شهر از کم آبی را شاهدیم که هیچ نهادی و ارگانی هنوز هم این خطر را درک نکرده است. یا درک نکرده یا برایش مهم نیست. روندی که در حال رخ دادن است، خیانتی است که نه برای امروزیان بلکه برای تمام نسلهای بعدی به جا خواهد ماند. خیانتی که از هر خیانت دیگری شاد بالاتر باشد. در ده ها سال گذشته بدترین سیاستهای موجود در عرصه های مختلف تاثیرگذار در موضوع آب را شاهد بودیم. از خودکفایی های بی اساس و ساده انگارانه در حوزه کشاورزی تا مدیریتهای غلط در سیستم های آب و فاضلاب. از عدم مدیریت در حوضه سد تا عدم استفاده از سیستم های روز تامین آب شرب. در این سالها با بالاترین میزان هدررفت آب در ایران مواجه بودیم. نتیجه این بی کفایتی ها و بی لیاقتی های مدیریتی و نظارتی می شود این که می بینید. آیا پیش بینی ناسا به حقیقت نزدیک است؟ آیا پیش بینی ناسا حتی زودتر از موعد به حقیقت خواهد پیوست؟! آیا جنگ آب در بین استانها و شهرها شکل خواهد گرفت؟ و کلی سئوال بی جواب دیگر...

و اما کرونا!

حدود 6 ماه از شیوع کرونا میگذره. با در نظر گرفتن گرمای هوا در خیلی از کشورها، نرخ بروز هنوز بالاست. این روند جای بسیار نگرانی است. چون در فصل پاییز و زمستان ویروس می تواند باعث شیوع انفجاری و فاجعه انسانی شود. متاسفانه سازمانهای جهانی و خود کشورها هم عزم و همکاری خوبی برای مقابله با این ویروس منحوس در سطح جهانی را نداشتند و ندارند و این موضوع نیز بر حجم نگرانی ها می افزاید. شایعه های زیادی نیز در حال گسترش است. از آزمایشگاهی بودن ویروس تا ایجاد موتانهای عمدی برای تاثیرات شدید روی ژنهای خاص. بهرحال هرچه هست این ویروس توانست کل معادلات در کشورهای جهان بهم بخورد. اما آنچه که مهم است عملکرد کشورها در نحوه برخورد با این بیماری است. چنانچه برخی کشورها توانسته اند بصورت موقتی هم که شده به شدت جلوی گسترش ویروس را بگیرند. قطعاً هزینه پیشگیری و محدود کردن گسترش بیماری بسیار کمتر از هزینه های بعدیش برای درمان و... می باشد. متاسفانه ولی باید کسی بفهمه این موضوع رو که متاسفانه نمیفهمه کسی. اگر چاره ای اندیشیده نشود در فصل پاییز و زمستان فاجعه انسانی رخ خواهد داد.

تخم کنید!

دیدین چطور یه ویروس دنیا رو به فنا داد؟! دیدین چیکار کرد؟! حالا بشینین ببینین چی میشه. تازه اول بدبختیای انسانه... ببینین چطور گرفتاریهای بعدی در 10 سال آینده به طرز وحشناکی دنیا رو به اف خواهد داد... از این ویروس هم شاید هیچ وقت نشنوید و نفهمید، که آخرش چی بود...

اتفاقی که رخ داد!

در این پست و این پست عنوان کردم که در آینده(چند هفته آینده) اتفاقات خوبی نمیبینم. اتفاقی که رخ داد و هنوز هم ادامه دارد... روندی که با شیوع کروناویروس ادامه دارد...

 

باز هم ادامه دارد...

سیل استان سیستان و بلوچستان و هرمزگان را درنوردید. اوضاع اصلاً خوب نیست، مخصوصاٌ در سیستان و بلوچستان... هنوز تا اتمام سال خیلی مانده...

در آستانه ی یک حادثه ی بزرگ دیگر

آنچه که مسلم است هنوز آستانه ی هشدار در منطقه پایین نیامده و هنوز احتمال بروز یک  یا چند حادثه ی بزرگ وجود دارد. چیزی که مشخص نیست به چه شکل خواهد بود...

سال سیاه

مهر مفکن برین سرای سپنج

که این جهان پاک بازیی نیرنج

نیک او را فسانه واری شو

بر او را کمرت سخت بتنج

امروز جمعه است. 20 دی ماه 1398. هفته ای که امروز آخرین روز آن است در ایران بگونه ای طی شد که اتفاقات سیاه، خونین و فراوانی در آن رخ داد. اتفاقاتی که بیشتر شبیه یک فیلم سینمایی آخرالزمانی بود تا واقعیت! هفته ای که با ترور سپهبد شهید سلیمانی آغاز شد و بهت و حیرت همگانی را آفرید و در ادامه شاهد تشییع بسیار بزرگ در شهرهای مختلف بودیم که ده ها نفر از مردم عزیزمان در کرمان در جریان تشییع فوت کردند. اما این پایان ماجرا نبود و در ادامه با حمله ی موشکی سپاه به پایگاه آمریکایی در عراق را شاهد بودیم. حمله ای که شروع جنگی تمام عیار را در اذهان همه متصور کرد. جنگی که شاید شروعی بر جنگ جهانی سوم می توانست باشد. در ادامه بعد از ساعاتی خبر هولناک دیگری را مردم ایران شاهد بودند و آن هم سقوط هواپیمای بوئینگ اوکراینی پس از برخاستن از فرودگاه مهرآباد بود که بدنیال آن تمامی سرنشینان در دم جان سپردند. بهت و حیرت همگان را مبهوت کرده بود، حتی مردمان سایر کشورهای جهان را... خبر سقوط اتوبوسی در جاده شمال و مرگ تعدادی دیگر از هموطنان بار دیگر همگان را در عزا فرو برد. آیا امروز پایانی خواهد بود بر روزهای تیره ی ایران؟ آیا این جمعه آخرین روز غمگین ترین هفته ی ایرانی ها خواهد بود یا نه؟! هفته ای که آنقدر شوم بود که شاید نظیر آن را تا به حال کسی ندیده بود! هفته ای نحسی که انسانهای زیادی از بین ما رفتند. از نخبه های کشور و از عزیزانمون. شاید بتوان امسال را بدترین سال ایرانی ها نامید! سالی که هنوز تمام نشده! سالی شومی که هنوز تمام نشده... سال سیاه... سالی که هنوز کار دارد با ما... براستی چرا ما در جبر زمان و مکان داریم بازی داده می شویم؟!!! این هفته شوم چالش بسیار بزرگی بود برای طرفداران سرسخت اختیار محض! هفته ای که نشان داد این جبر است که می تواند هفته ای را شوم و سیاه سازد برای یک کشور، نه اختیار... انسان هایی که قصد پر کشیدن داشتند اما نه این پر کشیدن...

این گونه که من کار جهان می بینم

عالم همه رایگان بر آن می بینم

سبحان الله به ره چه در می نگرم

نا کامی خویشتن در آن می بینم

*****

بر درخت جبر تا کی برجهی

اختیار خویش را یک سو نهی

همچو آن ابلیس و ذریات او

با خدا در جنگ و اندر گفتگو

آینده خاورمیانه در هاله ای از ابهام

در پست قبلی پیش بینی از نحوه جواب احتمالی نظامی آمریکا انجام دادم. با توجه به اینکه در موقع منتشر کردن آن پست تعداد تلفات آمریکا مشخص نبود، نشد پیش بینی درستی انجام بدم. در انتهای مطلب نیز عنوان کردم که همه چی بستگی به تعداد تلفات آمریکایی ها دارد. اما دیشب حدود ساعت 8 شب ترامپ اعلام کرد که تلفاتی نداشتند. این فعلاً بدین معنا است که آتس بسی شکننده برقرار خواهد بود. موضوعات اخیر آتشی زیر خاکستر خواهد ماند تا فرصتی دیگر... به جرات می توان گفت هیچ وقت بدین صورت دورنمای خاورمیانه در هاله ای از ابهام نبوده است. پیش بینی تحولات آینده بسیار دشوار است. مهره های تعیین کننده بسیاری دخیل هست در آینده این خاور! خاوری که در دوره های مختلف تاریخ مبداء تحولات مهمی بوده و هدف گزاری بسیاری از دولت ها برای پیشبرد اهدافشان بر روی این منطقه و کشورهای آن بوده است...

بالاترین سطح آماده باش نظامی ایران و آمریکا

این شاید بالاترین سطح آماده باش نظامی ایران و آمریکا باشد. یک صف آرایی تمام عیار. پاسخ آمریکا قطعاً غیرقابل پیش بینی است. ولی بنده می توانم پیش بینی کنم که در 5 روز آینده اهدافی شامل تاسیسات اتمی و پایگاه های نظامی هدف قرار خواهند گرفت. البته حجم تلفات آمریکا که هنوز مشخص نیست تعیین کننده خواهد بود.

انتقام ایران به چه شکلی خواهد بود؟

در این پست بنده پیش بینی کرده بودم که دور نیست شعله ور شدن آتش در خاورمیانه. بلی، الان چند روزی نگذشت که این خاور تبدیل به بمب ساعتی شده است. قطعاً ایران انتقام خواهد گرفت. شکل و شیوه ی آن اما مورد بحث است. گزینه هایی مثل هدف قرار دادن پایگاه های آمریکا در منطقه، هدف قرار دادن ناوهای آمریکا(البته در صورت حضورشون در خلیج فارس)، هدف قرار دادن نقاطی از اسرائیل، بستن تنگه هرمز و... وحتی ممکن است بیش از یک هدف را دنبال کند. چیزی که مشخص است 90 درصد، حمله زیر 10 روز انجام شده و از ساعت 1 تا 4 بامداد خواهد بود.

هشدار

متاسفانه هنوز هم خبری از فکر اساسی برای زلزله بزرگ تهران اندیشیده نشده! حتی شهرهای تبریز و مشهد هم در زمره شهرهای بحرانی در زمینه هستند. فرصت زیاد نیست و باید سریع به فکر بود. اگر زلزله بالای 7 بیاید فاجعه رخ خواهد داد.

آیا جنگ نفتکش ها در راه است؟!!!

در پست انفجار نفتکش ایرانی در آخر شرح خبر جمله ای آوردم با این مضمون: آیا جنگ نفتکش ها در راه است؟!!! و آن را با رنگ جدایی مشخص کردم. ساعاتی بعد خبر ارسال نیرو و ادوات جنگی آمریکا منتشر شد و تنها ساعاتی بعد سخنان شمخانی! حالا باید منتظر عکس العمل های بعدی باشیم. پیش بینی که می توان از آینده تحولات خاورمیانه کرد بسیار سخت است. آن هم در این برهه از زمان که خیلی از دولت ها دنبال سهم خواهی از این منطقه مهم و البته بحرانی هستند، هم سهم خواهی و هم انتقام! آیا جنگ جدیدی در راه است؟ مطمئنن اگر جنگی در راه باشد قطعاً بین دو کشور نخواهد بود! و چه بسا این جنگ تبدیل به جنگ منطقه ای و شاید جنگ جهانی جدیدی شود. جنگی که در آن خشک و تر باهم خواهد سوخت. خاورمیانه در طول سالها آبستن حوادث گوناگون و مهمی بوده، اما در برهه ی کنونی شاید بیشتر از هر وقت دیگری این منطقه مهم مستعد بروز شعله های جنگ است! نظر شما چیست؟؟؟

یک پیش بینی درست دیگر

ساعاتی پس از انتشار پست قبلی، خبر توقیف کشتی بریتانیایی منتشر شد. البته تحولات همچین هم لاک پشتی نیست از قرار معلوم! بهرحال امیدواریم به خیر و خوشی تمام شود... البته برخی منابع تعداد کشتی های توقیفی رو سه تا اعلام می کنند.

تحولات لاک پشتی

در ماه های اخیر تحولات بسیار مهم سیاسی در منطقه و جهان به وقوع پیوسته و همچنان ادامه دارد. البته وجه تسمیه این تحولات در لاک پشتی بودن آنها است. به نحوی که علیرغم مهم بودنشان و کفایتشان بصورت کند حرکت کرده اند. در سنوات گذشته(دهه های گذشته) جهان در بعد سیاسی هر وقت چنین حالتی از سرعت و چالشهای سیاسی مطرح بوده، بعد از مدتی تحولات بصورت مثال شعله ور شدن آتش زیر خاکستر پیش رفته است. چنانچه در حال حاضر علامتی هم به نفع این تز وجود دارد، و آن سوگیری ها و گروهبندی های سیاسی کشورهای جهان(برخی از آنها) می باشد. به هر حال امیدواریم در حد همین مقدار بماند و تبدیل به چالش نشود. البته شاید به زعم خیلی ها یا تحولات بصورت معمولی در حال رخ دادن است و یا بسیار پیچیده تر از این حرفها است که بتوان نظری داد. به هر حال در ماه های آینده به مشخص خواهد شد، چنانچه احتمال اصلی مورد بحث دارای شانس بیشتری است.

حادثه ای بزرگ

احتمال وقوع حادثه ای عجیب و بزرگ در سطح جهانی در منطقه خاورمیانه بسیار زیاد است! این حادثه بزرگ به احتمال زیاد شاید باعث دردسر بزرگی خواهد شد. انسان متاسفانه تنها موجودیست که تن به نابودی خودش می دهد، و این بار نیز نزدیک است و در صورت وقوع، بسی سهمگین خواهد بود.

داستان تکراری

پیرو حوادث اخیر، جلسه ای در مجلس برای بررسی و سئوال از برخی مسئولین و وزراء در مورد سیل برگزار شد، فارغ از مسائل مختلف که جای بحث مفصل دارد، چند سئوال مهم وجود دارد. سئوال اول اینه چرا ما ایرانی ها متخصص سفسطه هستیم(قبلاً اشاره ای در این پست شد)؟! یا چرا باید همیشه داستان تکراری دور باطل گربه رقصانی را داشته باشیم(قبلاً در این پست اشاره شده بود)؟! نیز فارغ از وظایف مسئولین چرا مردم به خود رحم نمی کنند(قبلاً در این پست و در این پست اشاره کردم)؟! همچنین چرا ما عرضه ی استفاده بهینه از بارندگی ها را هم نداریم(قبلاً در این پست اشاره کردم)؟! نهایتاً درس عبرتی هم نمیگیریم! و این روند همچنان ادامه خواهد داشت. جالبه که مجلسی ها از کارشناس هواشناسی و وزراء سئوالهای مختلفی پرسیدند، ولی کسی از مجلسی ها نپرسید شما چرا تا الان همچین جلسه ای تشکیل نداده بودید؟! چرا قبل از حوادث مسئولین رو به چالش نمی کشید؟! و چرا همین الان از مسئولین نمی پرسید برای زلزله های احتمالی بزرگ شهرهای کلان کشور مثل تهران، مشهد، تبریز و... چه کار کرده اید؟! زلزله هایی که دیر یا زود گریبان شهرهای مذکور را خواهند گرفت و با توجه به ساخت و سازهای افتضاحی که داریم باید منتظر فجایع بزرگی بود!!! ساخت و سازهایی که در مزخرف بودنشان عوامل متعدد و پیچیده ای وجود دارد! مثل: رشوه، خودخواهی، تخلف مسئولین، قوانین ناقص، عدم توجه به قوانین، عدم بازرسی ها و بازخواستهای نهادهای بازرسی از ادارات مسئول و...

نهایتاً زلزله بزرگ در راه است...

بد نیست پستهای زیر را نیز بخوانید(چون در رابطه با این پست می باشند):

پیشگویی

دور نیست

نزدیک است

شمس دل

شمس دل

سلام دوستان

امیدوارم حالتون عالی باشه

در عصر بدی هستیم، در زمانی که زمانه اش بدحال است... و همه می روند و هیچکس نمی ایستد و هیچکس نمیبیند و نمی گوید حدیث دل... اما شاید تو بیایی و بمانی و بگویی از خود... از من... از نیستیِ هستی... از هستیِ نیستی...

مدتیست بنده اوضاع و احوالی را احساس و رویت می کنم. شاید مثال پستی که قبلاً گذاشته بودم، عده ای از دوستان باور نکنند و جوابی در دفاع از ناروایی آن بنویسند، بهر حال همه نظرات و احساس های شما دوستان برای من بسیار قابل احترامه... حال چند بیتی در جهت پیشگویی آینده و نگرانی هایم، بیم هایم و امیدهایم می نویسم:

روزها را گران، پی در پی روان

ظلمت فراوان، همه آشکار می بینم

چون خوب و بد شود درهم

درهم، همه را گران میبینم

در زمانی نه چندان دور و ناپیدا

اتفاقی بزرگ و گران، همان می بینم

سالی که شود نُه و هشت

هفت و هشت، هر دو را نگران می بینم

چون باطن عده ای شود نمایان

نترس عبرت گیر، عده ای نالان می بینم

با این و آن، این و آن درگیر و هم گیر

همه آن و این، هر چه هست زنجیر میبینم

آری ای دوست، اوضاع درهم و برهم و تار

تا دوردست ها هر چه هست پریشان میبینم

آری ای شمس دل، بگشای دست و بیا

شاید من و تو هر دو یک شویم، جلوه گر میبینم

نزدیک است!

در عصر بدی هستیم. زمانه ای که عشق را به دار آویخته ایم و محبت را زوال بخشیده ایم. در زمانه ی افسون شده ای هستیم. همه تسخیر شده اند! روح همه ما تجلی گاه بدی ها شده و کسی به کسی فکر نمی کند مگر به شکل یک ابزار! تاسف واژه ی بی کفایت برای وضعیت آدم های کره ی زمین. شاید ما در پهنه ی گیتی تنها نباشیم ولی احتمال زیاد در ظلم به خود و به یکدیگر به احتمال زیاد از همه موجودات احتمالی و شاید ذیشعور متبحرتر هستیم. تعاریف کلمات جابجا شده! خوبی، بدی، عشق، نفرت و... چرا روزگارمان این شد! تا جایی که یادمونه قرار نبود اینطور بشه... چه رویاهایی داشتیم تو بچگی! تمام آرزوهامون رنگ باخت، همشون تمام شدن، اونم به شکل دردناکی... و روز به روز امید بهبودی کمتر می شود و این ما هستیم که به پایان نزدیک می شویم. و این ما هستیم که خواهیم باخت. آری زمان زیادی نمانده...

*****

درد دل را به که توان گفت

وقتی سنگ صبوری نیست

در چشمان چه کسی می توان خیره شد

و از عشق گفت

وقتی عشق سالهاست از این دیار کوچ کرده

وقتی چشمان همه تاریک شده

با که توان اشک ریخت

وقتی شانه ای نیست

وقتی سردی همه جا رخنه کرده

وقتی دلها منجمد شده

وقتی تا چشم کار میکند همه جا نابودیست

*****

یا همه باهم خواهیم برد یا همه باهم خواهیم باخت!

نزدیک است...

دور نیست!

دور نیست...

نزدیک است، گاهی خیلی نزدیکتر از آن چیزی که فکرش رو بکنیم

انتقام طبیعت نزدیک است

و بسیار سخت!

خیلی سهمگین است انتقام طبیعت

در نگاهی به تحولات اطرافمان، ائم از تحولات با منشاء انسانی یا غیر از آن، متوجه وجود قواعدی هرچند نامحسوس خواهیم شد!

لذا خوشحال نباید باشند آنهایی که همه چیز را بوسیده اند گذاشته اند کنار! آنهایی پست فطرتی را به اوج رسانده اند و آنهایی که بی شرفی را معنایی تازه بخشیده اند! خیلی ساده است، اعتقاد به انتقام طبیعت احتیاجی به همراهی دین یا مذهب ندارد! در عجبم از معادلات حاضر(هر چند واقف به تفسیر نهایی تمامی کنشها هستم) که ذات حیوان گونه به ظاهر انسانهایی چطوره جلوه گری می نماید! نهایتاً بنده خودم به شخصه خیلی بر روی این معادلات فکر کرده ام! و گاهی شک میکنم که شاید این موارد بصورت ژنتیکی در بین نسلهای ما در آمده است!!!

پیشگویی 1

سیل و زلزله های بزرگ در راه است

و متاسفانه ما همچنان در خواب!!!

در سالهای آینده و نزدیک(از 1398 تا 1400)...

در فاجعه آفریده خواهد شد