یابو علفی

معنی: یابوی* وحشی

نوع گویش: تهرانی(لهجه و گویش تهرانی)

* نوعی از اسب بارکش کوچک، اسب پالانی، اسب کم بهاء، اسب لَکَنتی** و زوار در رفته

** عاجز و از کار مانده(مثل اسب لَکَنت)، فرسوده و قُراضه(مثل شمشیر لَکَنت)

زِرتش غمصور شده!

معنی: یعنی زوارش در رفته، داغون(داغان*) شده، به فنا رفته

زِرت(فِزرت): رمق = توانایی

قمصور: خراب = تباه = داغان

نوع گویش: تهرانی(لهجه و گویش تهرانی)

معادل ها: تِلنگش در رفته = زِوارش در رفته = فِزرتِش در رفته

*داغان: متلاشی = از هم پاشیده